http://p111272.typo3server.info/10.html?&tx_ttnews[tt_news]=3448&tx_ttnews[backPid]=23&cHash=1b432e918e
عباس مظاهری، عباس سماکار، مینا زرین، علی دروازه غاری، مهدیه، هژیرپلاسچی، آرش ریاحی، میلا مسافر، مژده ارسی، فرخ قهرمانی، جعفر امیری، پیران آزاد و شکوفه سخی
گزارشگران: با درود به مینا زرین، این سمینار رو در مقایسه با سمینار قبلی در کلن چگونه ارزیابی میکنید و دستاوردهای آن چیست؟
مینا زرین: سلام میکنم به شما و خوانندگان شما، در این سمینار که ما به لحظات پایانی آن میرسیم، دستاوردهای خوبی داشتیم و امیدواریم که همین رو بتونیم ادامه بدهیم. در ابعاد سیاسی اش و شکل اجتماعی اش ما تونستیم که نقشی از جوانان را داشته باشیم، جوانان مبارز این نسل امروز که بخشی از آنها از فرزندان جانباختگان دهه شصت بودند، از رونامه نگاران و روشنفکران فعلی که در ایندوره پا به میدان گذاشتند، از نقطه نظرات خودشون بما یاری رسوندند. اونها در پیامهائی که داشتند یک بخشی از اون شکل سنت و نوع کار ما رو زیر سوال بردند. فکری که اونها داشتند این نبود که قدیمی و جدید یا نسل قدیم و جدید بخواهند بکنند بلکه تلفیقی از آن مبارزاتی که خودشون هم اشاره کردند. از مبارزات دهه شصت توانستند استفاده کنند ولی به اون شکلی که فقط بخواهد در قالب فقط سنت باشه و بخواهد که فقط یکسری از مسائل مشخص و تکرار شده باشه استفاده نکنند. این جوانان ما بحثهای روز خودشون رو که بدرستی مطرح میکنند، در این سمینار ما آوردند و ما هم خواسته ما این بود که بتونیم بحث های جدید و روز و خواسته هائی که جوانان مان دارند برای آزادی خودشون و مسائل شخصی خودشون هم در ابعاد سیاسی و هم در ابعاد اجتماعی باشه. در رابطه با روانشناسی در واقع به شکل هم آکادمیک نگاه شد و در اینجا تصویرهایی آمد که نشان دهنده تمامی زوایائی بود که در زندانها از آن به عرصه دید گذاشته شد. بحثهایی اکادمیک بود که چرا مقاومت و خودآگاهی برای انسانها اهمیت داره و چرا نباید تسلیم شرایطی بشیم که بر ما تحمیل میشه. در یک نامه سرگشاده ای که خودم مطرح کردم در رابطه با مسئله سی سال تجاوز جنسی بود و اون چیزهائی رو که سی سال برای مرعوب و منکوب کردن مخالفین جمهوری اسلامی شکنجه و آزارهای جنسی رسانده توضیحاتی داده شد. در کنار اون مکانیزم تجاوز جنسی که یک رازی است که پاسدار و متجاوز و شکنجه گر میخواهد بین خودش و زندانی نگه داره صحبت شد و از اینکه این رازها برداشته شده و باید بشه و سکوت نکنیم و بتونیم این نرم و فرهنگ و سنت رو بشکنیم بحث شد. در رابطه با سینما من نظرم درباره فرهنگ هنر و شعرخوانی اینه که هنر و جنایات با هم هیچ تلفیقی نداره. هنر باز میکنه، هنر احساس رو به زیباترین شکل در واقع اون شکل سیاست و جامعه رو میکنه و نقش هنرمندان ما در عرصه شعرخوانی و سینما و تاتر تونست بخشهائی از اون آزادیخواهی و مقاومت رو به جمع بدهد. امسال بر اساس مقاومت های سه ماهه اخیر براساس شرایط موجود ایران ما اسم سمینار رو مشخص میکنیم . در سمینار گذشته جنبش های اجتماعی بودند که جمهوری اسلامی رو به چالش کشیده بودند مانند جنبش کارگری، زنان، دانشجوئی و جوانان که زندانی سیاسی در کنار آن است. این جنبش های سیاسی در صحنه سیاسی مبارزه میکنند و وقتی سرکوب میشوند تازه آغاز یک زندانی است. برای ما زندان از شروع زندانی که وارد به آن میشه مطرح نیست برای ما ابعاد و یا سرزمینی بنام ایران هستش که در خیلی از جاها و خیلی از زمینه ها در زندان هست. ما اسمی رو که برای این سمینار سه روزه گذاشتیم، مقاومت یا تسلیم و در این مفاهیم توضیحاتی رو که دادم انجام دادیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر